” تصویری ذهنی از پنچ‌شنبە سیاە زندان اوین”

” تصویری ذهنی از پنچ‌شنبە سیاە زندان اوین”¨
تکان کم جان پرچم کهنە برج زندان، از وزش نسیمی آرام در بیرون اتاق‌های تو در تو و سالنهای ساکت زندان حکایت داشت. نگهبان در حالی کە از سنگینی کلاە آهنی و تفنگ روی شانەهایش خستە بە نظر می‌رسید از نشستن انبوە دستەای از گنجشکان بر چند درخت داخل محوطە زندان هراس‌ناک بە نظر می‌رسید بە دقت اطراف برجک نگهبانی را نگاە کرد و آنگاە بە پرواز جغدی کە از آسمان زندان دور می‌شد، نگریست و سپس آهستە سرش را بە طرف جهتی کە بخش مدیریت زندان در آن واقع شدە است، چرخاند.
نقشە آمادە، پاسداران بە صف و دستور روشن و قاطع؛ ” ١٨ تیر سال ٧٨ را در اوین اجرا کنید”.
دیدن صف پشت صف سپاهیان چماق‌ بدست، لشکر آدم‌های آهنی را در بازی‌های کامپیوتری بە ذهن نگهبان متبادر می‌کرد. تیک تاک ساعت بە زمان موعود نزدیک می‌شد و پاسداران همزمان کە برای آخرین بار ماموریت خود را در ذهن مرور می‌کردند، با صدای آهستە بە ندای ”آمدە!”، لبیک گفتند.
صد چماقدار، صد سپاهی، صد اطلاعاتی و صد انسانی کە برای تهیە نان فرزندانشان بە شغل ” شکستن” مشغولند، درب سالن‌ها را یکی پس از دیگری گشودند و وارد اتاق‌های زندان ‌شدند.

طبق دستور فرق نمی‌کند کە آن چە می‌شکند، شیشە پنجرە است، یا وسایل درون اتاق‌ها و یا استخوان و جمجمە خود زندانی، هدف ”شکستن” است.
وظیفە مامور اجرای دستور و چماق وسیلە شکستن و اساس کار اجرای درست عملیات ”شکستن” است. بدین صورت هر آنچە اعم از وسایل و استخوان در مقابل سپاهیان وجود داشت، شکست غیر از ارادە زندانیان کە هدف اصلی آمران عملیات بود.