نباید چنین قاطعانە یاری جهانی را رد کرد

به‌نظر من چنین زود تصمیم گیری و اعلام مخالفت نە لازم بود و نە شایستە، رد سریع و صریح این موضوع بدون درنظر گرفتن افکار و آرای گروه‌های همسو می‌تواند تکروی وعدم توجە بە افکار دیگران قلمداد شود و نفع چنین رویکردی قوت قلب برای نیروهای سرکوب است.

منظور من این نیست کە از این گفتە خانم کلینتون استقبال کنند، اما چە ضرورتی دارد کە مخالفین ج.ا ایران از حالا اعلام کنند کە این کار را نخواهند کرد و یا فعالین سیاسی آن را بە عنوان رسوایی و خیانت معرفی کنند، و موقعیتی ایجاد نمایند کە حتا در صورت اجبار هم نتوانند ان را انجام دهند.

من فکر می‌کنم کە دخالت کوتاه و محدود جامعە جهانی در امور داخلی کشورهای کە حکومتهای دیکتاتور آنها، برای بقاء خویش از هیچ جنایتی دریغ نمی‌کنند، در صورت درخواست یک اپوزسیون قوی و محبوب و نظارت جامعە جهانی، دیگر آن قباحت گذشتە را ندارد. منظور من این نیست کە امری کاملن مثبت است ولی در زمانی کە حاکمان با خیرە سری و جنایت پیشگی برای تداوم قدرت خویش از هیچ جنایتی دریغ نمی‌کنند، و در مواردی کە احتمال یک فاجعە انسانی وجود دارد، چارە و گریزی غیر ازتقاضای یاری از جامعە جهانی نیست، اگر در سال ١٩٩١جامعە جهانی بە یاری مردم عراق نمی‌شتافت و منطقە پرواز ممنوع را ایجاد نمی‌کرد، ایا قابل تصور است کە چە فاجعەای رخ می‌داد؟ یا دخالتهای ناتو در جنگهای قومی و مذهبی یوگوسلاوی سابق و بوسنی وهرزە گویین را می‌توان به عنوان یک نقطە عطف بشمار آورد یا ان را نکوهش کرد؟

‌قضیەی لیبی یک هفتە پیش بە پایان رسید و امروز ناتو اعلام نمود کە بە عملیات خود در لیبی پایان می‌دهد، علی رغم تمام نقایص آن، اگر ناتو دخالت نمی‌کرد، قابل تصور هست کە معمر قذافی با بنغازی چکار می‌کرد؟

مردم ایران حق دارند کە قدرت را خود بدست گیرند و هرگونە کە خود می‌خواهند مملکت را ادارە کنند، ولی تا حالا این بە لطف دلارهای نفتی و برخورداری حاکمیت از آخرین فناوریهای سرکوب نه تنها میسر نشدە است بلکە هزینەهای بسیاری برمردم تحمیل کردە است، هزینەهای کە تداوم آن می‌تواند کشور را دهە‌ها بە عقب برگرداند.

سیاست سرکوب و خفقانی کە امروز رژیم ایجاد کردە نفس را از هر منتقد منصفی گرفتە است، چە برسد بە مخالفین. دیگر نه تنها عمل کسی باعث بازداشت و شکنجە او می‌گردد بلکە افکار انسانی هم خود بە جرمی نابخشودنی تبدیل گشتە است. بە هر کسی کە کوچکترین ظن و گمانی داشتە باشند، بازداشت و با بازجوئی‌های مداوم و شکنجەهای مدرن جرات اعتراض را از او سلب و درس عبرتی برای دیگرانش می‌کنند و چنان فضائی ایجاد نمودەاند کە تنهاراه باقی ماندە آزاداندیشان ترک وطن است و بس.

اکنون اعتراضات در ایران فروکش نمودە است و نە کسی از جامعە جهانی می‌خواهد و نە در صورت درخواست انها عملی را انجام می‌دهند اما معترضین بدنبال روزنەای هستند کە نشانە و امیدی برای پیروزی در آن بیابند، آنها در اعتراضات بعد از انتخابات ریاست جمهوری عملن دهها بار بە هر حربەای متوسل شدند کە ماشین سرکوب را از کار بیندازند (مسالمت‌آمیز رفتند و آمدند، بی‌صدا و خاموش مسافتی را پیمودند، برای امام حسین سینە زدند) اما جواب همە انها کشتن، زندان، کتک و چاقو بود و بعدن چوبە دار.

اکنون معترضین با کدام امید بە پیروزی بە مصاف لشکری چنین مجهز، خوف‌انگیز و بی‌رحم و ددمنش بروند، در صورتی کە می‌دانند فرماندهانی ماهر و کارکشتە نظامی با برخورداری از بهترین فن‌آوریهای روز در حال نقشە کشی سرکوب و قلع‌وقمع آنها هستند.

بنظر من سخنان خانم کلینتون از چندین جهت برای معترضین و حاکمیت حائز اهمیت بود.

- امید می‌رود کە هشداری باشد برای حاکمیت کە موقعیت جهانی و داخلی خود را بسنجد و جهت مقابلە با دشمنان خارجی هم کە باشد دست بە اصلاحات حداقلی بزند و بدینوسیلە همە احتمال خطرات خارجی را کاهش و توان خود را افزایش دهد وهم مردم احساس صاحب خانە بودن را داشتە باشند.

- سخنان خانم کلینتون باعث ترس و اضطراب در بین نیروهای سرکوبگر می‌شود، آنها سرنوشت کسانی کە باقذافی ماندند را دیدند و برایشان می‌تواند درس عبرتی باشد تا با ماشین سرکوب از ترس عواقب آن همکاری نکنند.

- امکان پشتیبانی جهانی در بین معترضین ایجاد امید می‌کند و باعث سماجت در تعقیب خواستەهایشان خواهد شد و بنظر می‌رسد این سخنان از این‌جهت هم ممکن است تاثیر گذار باشد.

بنظر من فعالین سیاسی هیچ لزومی ندارد کە چنین قاطعانە یاری جهانی را در چنین مرحلەای رد کنند آنها می‌توانند بە این سخنان خانم کلینتون نپردازند یا تصمیم گیری دراین مورد را منوط بە شرایط حاد نمایند درعین حال کە تاکتیک و برنامەی خود را با اتکا بە توان نیروهای معترض داخلی تنظیم کنند بدون اینکە تقاضای کمک از جامعە جهانی در برنامەها و رهبردهای انها جایگاهی داشتە باشد.

معروف عثمانی، اوپسالا