نە بە انتصابات، کوشش برای انتخابات

دراینکە انتخابات درجمهوری اسلامی نە ازاد است و نە دمکراتیک اختلافی نیست. اختلاف ما در براورد سود و زیان شرکت یاتحریم انتخابات در موقعیت کنونی با توجه به شرایط موجود و با مد نظر قرار دادن حاکمیتی که تقلب ودروغ از خصلتهای بارز ان است ، هست. و صد البته این حاکمیت لوازم لوجستیکی و تبلیغاتی بدون نقص و پول باد اورده و… فراوانی در اختیار دارد که بطور مطلق اپوزسیون یک صدم انرا نتنها دارا نیست بلکه از امکان سخن گفتن با مردم و حتی مشورت درون گروهی بصورت ازاد هم برخوردار نیستند ، ولی ما ناچاریم با احتساب چنین ملاحظاتی به تصمیم گیری و گزینش تاکتیکی که بیشترین سود ممکن را برای ما دارباشد، دست بزنیم.
درچنین موقعیتی ما میتوانیم با مشورت و اشتراک مساعی جمعی بە انتخاب یک روش خاص و کارا ودمکراتیک برسیم و درصورت عملی شدن ان دست آوردهای بسیاری خواهد داشت، یعنی گروهها وشخصیتها قبل از انتخاب روشی خاص ، با درنظر گرفتن ممکنات به تشریح گزینه های موجود و بااعتقاد به مشارکت جمعی به تصمیم گیری بپردازند وانتخابات را فرصتی برای تبادل نظر و درک و فهم تفکرات یکدیگر به امید همکاری و همگامی و رویاروی با حاکمیتی قراردهند که همه درهای مشارکت ما را ناعادلانه بسته است٫ وهم به هوادارن و همراهان خود فرصت تفکر و هم فرصت مشارکت در تصمیم گیری را به صورت دمکراتیک اعطا نمایند نه در قالب بیاننامه دستور خاصی صادر کنند.
برای انتخابات اسفند ماە سال جاری ظاهرن ما(معترضین)دو راه بیشتر پیش رو نداریم یا ”شرکت بدون چون و چرا یاتحریم”.
اما من فکر میکنم قبل از سنجش وتحلیل شرایط انتخابات٬ انتخاب گزینه «تحریم یا شرکت» یک اشتباه است وراه سومی هم وجود دارد که در ادامه به ان میپردازم.
شکاف درون حاکمیت یک امر واقعی است و گروههای درون حاکمیت بە دستجات وگروهای متفاوتی تقسیم شدە اند شاید بتوان انهارا بە سە گروه اصلی(مثلث شوم) تقسیم کرد، – دستجات نظامی ، شبهه نظامی و تندروها «جبهه پایداری» بعنوان گروهی نوظهور منسجم و داری قدرت اطلاعاتی و نظامی هستند کە بە تصاحب تعداد زیادی از کورسیهای مجلس چشم دوختە اند. – دارودسته ی دولتیان«احمدینژاد و مشایی» باتوجه به در دست داشتن قدرت اجرای، و پول فراوان از بودجە بیت المال، مدتهاست کە طرح در اختیار گرفتن مجلس را در سر میپرورانند و اعتلافی ازاصول گرایان مجلس دوروبرلاریجانی و باهنر با جامعه روحانیت باتکیه بر قدرت فرا قانونی دفتر رهبری بند وبسطهای هستند که رویاروی وجبهه بندی حساب شده ای را درعرصه قدرت پدید اورده اند و با یارگیری و برنامه ریزی دقیق برای ربودن حداکثرارا چنان ارایشی به خود گرفته اند که تصفیه های دیگری را درآینده، بسیار محتمل میکند و از طرف دیگر گروههای معترضی قرار دارند که دنبال بهانه و روزنه ای برای به چالش کشیدن حاکمیت میگردند و برای بسیار از انها اعتراض اعتراض است حال زیر چتر مشایی باشد یا درپناه سپر لاریجانی و اقمارشان که از هم اکنون در پی دلربائی از معترضان هستند و تمامی اینها برآوردی از مشکلاتی هستند که از هم اکنون زنگ خطر را برای نظام به صدا دراورده وحتی رهبر جمهوراسلامی وحشت خود را از ان پنهان نمیکند.
البته شکی نیست که گروه لاریجانی وجامعه روحانیت با توجه به در دست داشتن اهرم تایید صلاحیتها در پی ایجاد ضلع چهارمی بنام اصلاحطلبان لافتنه(خنثی) هستند تابدینوسیله ازاحتمال جذب معترضان بوسیله گروه «احمدینژاد مشایی» جلو گیری کنند,این نبرد و این بازی در صحنه قدرت بصورت بسیار جدی ادامه دارد، و اگر جبهه دمکراسی خواهان منفعلانه به یک تحریم بسنده کند شکی نیست بازنده این میدان خواهد بود و هم هزینه بسیار سنگینی بر کشور تحمیل میگردد.
از جمله اگر مصباحیا ن و اطلاعاتیها «جبهه پایداری» ارای حتی بیش از پنجاه درصد« مهم نیست تعداد شرکت کنندگان» را تصاحب کنند در صحنه داخلی از هیچ قلع و قمی ابائی نخواهند داشت و شمشیرها را از رو خواهند بست و در عرصه خارجی عملن کشور را در مقابل جامعه جهانی قرار خواهند داد واز بروز جنگ استقبال خواهند نمود.
و اگر گروه«احمدینژاد و مشائی» با استفاده از دوپینگ تقلب که در ان مهارت دارندو با توجه به قدرت مالی و اقتصادی که از ان بهره مندند، بە پیروزی برسند، برای بقا و تسلط کامل با اجرای برنامهای عوامفریبانە چون ”سە برابر کردن یارانها” در صحنە داخلی، و در بعد خارجی با شعارهای بیهودە و ضررمند در صدد خیز برداشتن و تسلط بر دولت اینده، به اجرای برنامه های روی خواهند اورد که عملن کشوررا به ورطه ی ورشکستگی سوق خواهند داد٬ البته با توجه به حساسیت گروههای مقابلشان جنگ داخلی هم دور از ذهن نیست
گروه «جامعه روحانیت و لاریجانی» با تقویت بنیادها ی ولایت فقیه عملن بدنبال اجرای منویات رهبر عظیم الشانشان در همه عرصه ها خواهند بود و باز تولید توهمات رهبری بر روح قوانین و سیاستهای فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی گستردتر و فاجعه بارتر خواهد شد.

جبهه ی دمکراسی خواهان و اصلاحطلبان زمان بهره بردن از شکافهای درون حاکمیت و بهربرداری از فضای انتخاباتی برای سخن گفتن از حقایق را نباید از دست بدهند و تکخال تحریم را نباید در این مرحله و به این سادگی به زمین بزنند. گرچە حاکمیت در این شرایط از تحریم مخالفان سرشناسان استقبال میکند. واز طرف دیگر بعد از سی سال شیوە چگونگی و مقابلە و خنثی کردن تحریم را در مدت زمانی نسبتن زیاد بە خوبی اموختە است و با وعدە و وتطمیعها بخشی از تحریمیون را با مهارت بە پای صندوق میکشاند.
ازطرف دیگر در این مرحله ودر حال حاضر تعیین هرپیش شرطی به نفع هیئت حاکمه است چون با تاخیر در بررسی ان به زمان کشی روی می اورد و در بین معترضین اختلاف ایجاد میکند و بدون شک هم از نظر عملی دستاوردی نخواهد داشت، نظام در این مرحلە کە فشارانچنانی براو وارد نیست محال است کە بە دادن امتیازی مبادرت ورزد . در شرایط موجود جبهه ی دمکراسی خواهان و اصلاح طلبان بدون احتساب تایید یا رد صلاحیت نامزدها٬ برای بقای قدرتمند و تاثیر گذاری روی وقایع٬ در اولین گام لازم است به شناسائی و انتخاب افراد خوشنام و دارای پایگاه اجتماعی دست بزنند وانها را در لیستی سراسری بگنجانند و اسامی انها را بصورت رسمی یا غیر رسمی اعلام کنند و تحمیل یک انتخابات واقعی را در دستور کار قرار دهند.
در صورت قبول و اجرای چنین فرایندی احزاب، گروەها و شخصیتها با تاکید بر فرایند تغییرات دمکراتیک، انتخابات را بە عنوان یک فرصت قلمداد و معرفی میکنند و از افراد و چهرەهای دارای نفوذ وخوشنام و قابل اعتماد مردم در سراسر کشورمیخواهند کە با تشکیل گروهها ودسته جات خود را امادە تاثیر گذاری و خنثی سازی یکە تازیهای باندهای حکومت کنند و در این مرحلە هر چقدر تعداد افراد و گروههای بیشتری پا پیش بگذارند فشار حاکمیت برای کنترل انها هزینە برتر و سختتر خواهد شد(در این مرحلە احتمال بروزاعتراضات در بسیاری از نقاط وجود دارد) و در مرحلە دوم با فراخوان و دعوت از افراد برای اعتلاف و تعیین یک لیست سراسری با ایجاد گروههای کاری پیوند های منطقەای و کشوری خود را گسترش دهندو با هم آهنگی جهت ثبت نام اقدام کنند. در صورت اجرای موفقیت امیز مراحل قبل عملن نظارت استصوابی را نه کم اثر بلکه به چالش میکشند. یعنی گروەها باسازماندهی و ایجاد حلقه های دور وبر کاندیدها کە از حالا میتوان شروع شودعملن حکومت را در وضعیتی قرار میدهند که از ترس شروع اعتراضات از بکارگیری نظارت استصوابی صرف نظرخواهد کرد.در ثانی معترضان با استفادە از فضای نیمە باز انتخابات تشکیلات اسیب دیده خود را احیا و گسترش میدهند.
باید هم و غم خود را بکار بست و با آرایش صفحه بازی در پی برهم زدن توازن قوا و تحمیل خواسته ها بر حاکمیت بود و اگردر هرمرحلەای توانمان را بریدند٬ و دستگاههای سرکوب در اولین گامها سرکوبمان کردند٬ تحریم خود بە خود بە عنوان یک حق مشروع بە گزینە ی همەگیرتبدیل خواهد شد. یعنی با توجه به کنشهای حاکمیت و داشته ها و توان خود واکنش مناسب را درهر زمانی میتوانیم نشان دهیم و اگر بر اورد جبهه ای در هر مرحلەای صادق بر سود بیشتر تحریم بود, گزینه تحریم با وسعتی بسیار گستردتر و فراگیرتر در عرصه عمل و در منظر توده های مردم بدون هیچ زحمتی به سیاست همگان تبدیل میگردد.
Maarouf osmani