پذیرش پروسە صلح نتیجە شکست پروژەی جنگ ٤٠ سالە ترکیە یا صلح خواهی حزب عدالت و توسعە

منتشر شدە در رادیو وبسایت کردانە  
با این اعتقاد کە برندەی واقعی پروسەی صلح ملتها هستند و پروژەی صلح وآشتی گام بنیادی برای نیل بە دموکراتیزاسیون منطقە است یک روز تاخیر در  این پروسە را  گناهی نابخشودنی می دانم. مطلب کوتاهی در مورد این پروژە  در ذیل می آید.؛

پروسە صلح میان ملتهای کورد و تورک در ترکیە  نە واقعەی اتفاقی است و نە بخشش و لطف دولت مرکزی بە کوردها و پارت کارگران کوردستان  در ترکیە. در واقع گرچە این پروسە با واقع بینی و ارادەی صلح طلبانە دو طرف همراە بود اما بیشتر حاصل و نتیجە تغییر در موازنە قوا در داخل و خارج ترکیە است کە با بازی بدون نقص پ.ک.ک و تلاش و همگامی جامعەی مدنی کوردستان ترکیە و حزب صلح و دمکراسی  دست یافتنی گشت.؛

دولت حزب عدالت و توسعە بە رهبری اقای رجب طیب اردوغان بیش از ٨ سال است کە دولت و مجلس را در اختیار دارد و نزدیک بە دو سال است کە جایگاە ریاست جمهوری را هم تصاحب کردە است. بدین معنی کە حزب عدالت و توسعە قدرت کافی را در ترکیە برای انجام پروسەی صلح در اختیار داشت اگر بە اصول دمکراتیک و عدالت گروهی معتقد می بود یا ارادەی برای انجام آن را داشت. باید توجە داشت کە دولت در زمان صدارت آقای اردوغان بە دفعات ادعای نمود کە پ.ک.ک را نابود خواهد کرد و هرگز بە صورت علنی بە شناسائی حقوق ملی کوردها رغبت نشان نداد گرچە بە اصلاحاتی دست زد اما تبعیض را نزدودند وسرکوب مردم کورد را متوقف  نکردند تا ترکیە بە بزرگترین زندان روزنامەنگاران در جهان تبدیل شد. حزب عدالت و توسعە بە دفعات فرمان حملە را علیە کوەهای کوردستان با ادعای نابودی تروریستها صادر کرد ودراین جنگ هم مردم ترکیە و هم پ.ک.ک تلفات سنگینی را متحمل گشتند. جای سوال است کە چگونە حکومت ترکیە پیش بینی این موضوع را نمی کرد. ترکیە در این سالهای گذشتە با چە توجیهی این جنگ را ادامە داد و چە کسی باید جوابگوی تلفات انسانی این نبردهای غیر ضروری باشد.  بعید نیست کە در دراز مدت حزب عدالت و توسعە تاوان این اشتباهات را بپردازد و مورد این پرسش قرار گیرد کە چرا و با چە توجیهی در این ٨ سال بر طبل جنگ کوبیدەاند در حالی کە نتنها بە هیچ یک از ادعاها و اهداف خود دست نیافتند بلکە وقایع بر خلاف وعدەهای آنها هم پیش رفت.؛

پ.ک.ک در دورەی کە هیچ گروە رقیبی را در کوردستان ترکیە تحمل نمی کرد با تغییر در تاکتیک گامهای ارزش مندی را برای ارتباط با کلیە شخصیتها، گروەها و احزاب مدنی کورد در داخل ترکیە برداشت ( تاکتیک متفاوت برای دستیابی بە هدف مشترک). ثمرە این ارتباطات و همکاریها شکل گیری و گرە خوردن مبارزە مدنی و مسلحانە و گامهای مشترک کوهستان و خیابان بود. زمانی کە ارتش بە گریلا حملە میکرد اعتراضات خیابانی منطقەی کوردستان را فرا می گرفت. حکومت ترکیە بیش از دە سال تلاش کرد کە میان کوهستان و خیابان گسست ایجاد کند اما موفق نگشت. سازمان امنیت ترکیە (میت) کوشش بسیار بخرج داد تا میان پ.ک.ک و رهبر زندانی این حزب آقای عبداللە اوجلان و احزاب قانونی کوردها مانند حزب صلح و دمکراسی اختلاف و انشقاق ایجاد نماید اما رە بجائی نبرد. بنظر من این مهم بدست نمی آمد اگر پ.ک.ک تلاش می کرد کە ارادەی خود را بە جامعە و احزاب مدنی تحمیل کند.؛

بدون شک وقایع کوردستان سوریە تیر خلاصی بر پروسەی ترویست خوانی پ.ک.ک و ایزولە کردن و محاصرەی این حزب شلیک نمود. پ.ک.ک بە صورت عینی بە عنوان یک قدرت غیر رسمی اما واقعی منطقەای در مقابل ترکیە قد علم کرد. ترکیە بە نیکی میداند در صورت حل نشدن این معضل، هیچ بعید نیست کە دولتهای خارجی در صورتی کە منافع آنها ایجاد کند بە صورت پنهانی یا علنی با پ.ک.ک  وارد مراودات سیاسی یا حتی اقتصادی و نظامی شوند. علاوە بر آنکە در داخل ترکیە هم پ.ک.ک و متحدان آن حزب دومین گروە پرنفوذ مردمی بعد از حزب عدالت و توسعە بە حساب می آیند

با وجود اینکە هنوز سرانجام این مذاکرات معلوم نیست اما مشخص است کە ترکیە نمی تواند توازون قوا را بە وضعیت سابق برگرداند و مصلحتی دیگری بە جز پذیرش حقوق ملی کوردها ندارد و اگر این پروژە شکست بخورد ترکیە در دراز مدت بهائی بیش از آنچە تاکنون پرداختە است، خواهد پرداخت وبعید نیست کە در صورت شکست پروسە صلح در این مرحلە، پ.ک.ک در مذاکرات آتی بیش از آنچە امروز می طلبد. طلب نماید.؛